MEKTUP

MEKTUP


Dün seni çok özledim...
Herhalde çok uzakta olduğun içindir. Yaşamımın ortasında, bazen de olur olmaz zamanların da aklıma geliveriyorsun bir yönünle...

Bazen seni birisiyle karşılaştırmış, bazen de birilerine ya da bir şeylere benzetmiş buluyorum kendimi.

Bazen sadece bir sözcük ya da söğleyemediğim hatırlaması zor, gerekli de değil türden şeyler seni bana tekrar tekrar saniyelik nüanslar halinde hatırlatıyor.

Bazen okuduğum bir kitabın, son cümlesinde aklıma gelebiliyorsun. Ya da radyo kanalını kurcalarken ki radyolar arasında ki boşlukta. Seni buraya getirebilen birsürü saçma sapan ayrıntılar işte!!

Doğrusu garip bir şey, kendimi sana bir çok konu da şartlandırmışım. Gerçek kapımı çalıyor ve ben git buradan, ben gerçeği arıyorum diyorum. Bulamadığım gerçeği....

Anlayamıyorum. Aklım düğümleniyor, çözemiyorum...